Modlitwy Szekspira – święte i bluźniercze

Trupa wędrownych aktorów chroni się w grocie przed gwałtowną burzą. Przymusowa bezczynność i burzowa atmosfera skłania ich do snucia rozważań o świecie pozamaterialnym, które to rozważania przeradzają się po chwili w zażartą dyskusję. Jej uczestnicy zaczynają ilustrować swoje racje fragmentami sztuk Williama Szekspira, które są w repertuarze wędrownej trupy. I tak mamy tu fragmenty Makbeta, Snu nocy letniej, Otella, Ryszarda III, Hamleta, Króla Jana i Kupca weneckiego. Wszystkie te fragmenty skupiają się na dramatycznych chwilach, w których bohaterowie zwracają się do kogoś lub czegoś spoza materialnego świata. W chwilach trwogi szukają pomocy u kogoś większego niż oni sami. Czy bez znaczenia jest to, kto jest adresatem ich próśb?

spektakl powstał i był wystawiany w latach 1996–1997