Katiusza

Pełna humoru i śpiewu opowieść o wiejskiej dziewczynie lekkich obyczajów, która podczas rozruchów przypadkowo i wbrew swojej woli zostaje opiekunką niemowlęcia pozostawionego przez uciekającą przed rewolucjonistami arystokratkę. Przymusowa sytuacja, która z początku budzi jej niechęć, wyzwala w niej cechy, o które nikt by jej wcześniej nie podejrzewał. Uciekając przed wrogimi wojskami, cierpiąc głód i niedostatek, których mogłaby uniknąć porzucając dziecko, okazuje się dzielną i szlachetną kobietą. A gdy wojna przemija i wszystko zaczyna się dobrze układać niespodziewanie na scenę wkracza (dosłownie i w przenośni) matka dziecka. Teraz, od wiecznie pijanego sędziego zależą dalsze losy Katiuszy i dziecka. Całość akcji, tak jak w antycznej komedii, komentuje chór. Tutaj jest to chór wieśniaków, który swoimi piosenkami raz rozśmiesza, kiedy indziej znów skłania do zadumy.

[Spektakl z użyciem słowa mówionego i śpiewanego, tańca, pantomimy, masek i świateł]

Przedstawienie zdobyło wyróżnienie „Za Wartości Humanistyczne” przyznawane przez Związek Artystów Scen Polskich oraz Teatr RAMPA na Festiwalu OFTA w Warszawie w 2004.

przygotowany i wystawiany w latach 2003–2004